Beeldhouwen is van alle tijden. Prachtige voorbeelden uit een ver verleden zijn ons welbekend. Beelden die in de loop der tijd veel te lijden hebben door vervuiling en verwering. Veel hedendaagse beeldhouwers die het vak van steenkapper beheersen, beginnen hun carriere met het uitvoeren van restauratieopdrachten 'om den brode'.

Bij het vervangen van oude stenen in monumenten dient men immers ook nu een beroep te doen op de zeldzame vakmensen die dit vak zowel technisch als artistiek onder de knie hebben. Piet Van Loocke werkte zo lange tijd aan de restauratie van romaans beeldhouwwerk. En als iemand die over een grote vakbekwaamheid beschikt zich in zijn verdere ontwikkeling spiegelt aan de voorbeelden uit het verleden, kan dit de artistieke kwaliteit alleen maar ten goede komen.

Piet Van Loocke slaagt er in om zijn jarenlange ervaring te vertalen naar een tijdloze minimalistische vormgeving die volledig aansluit bij de hedendaagse visie. Hij bevrijdt elementaire vormen door de overtollige steen er rond weg te halen. Meestal werkt hij in marmer of graniet maar hij schrikt er ook niet voor terug om combinaties met andere materialen, zoals aluminium, te maken. Zijn eenvoudige sculpturen spreken via de vormelijke spanning een abstracte taal waarin de essentiele vragen en menselijke waarden aan bod komen. Titels als Identiteit en Dialoog verwijzen hiernaar. In de vorm zoekt hij naar antwoorden, naar de plaats van de mens, het individu en de groep in de samenleving.
 

Dialogen

Van de Romaanse kunst is vooral de krachtige lijnvoering hem bijgebleven. Piet Van Loocke is als restaurateur goed vertrouwd met de vormen en de taal van de Romaanse kunst. Hij heeft ze aangeraakt en betast. De syntaxis ervan kent hij door en door. De rondbogen, de eenvoud maar vooral de vormelijke spanning, wezen hem de weg naar de abstracte taal die hij vandaag in zijn sculpturen aan bod laat komen. In zijn ‘tweelingbeelden’ dialogeren lijnen en vormen. Lijn is vorm. De vormen proberen zich te ontworstelen aan elke realiteit. Maar dat is slechts illusie. Want ook in een verregaande abstractie, speuren we naar sporen van een herkenbare realiteit. Wie goed naar de beelden van Piet Van Loocke kijkt, ontmoet een stralende zuiverheid, een zoeken naar betekenis in de kwetsbare behandeling van het materiaal. Beeldhouwen is bij Van Loocke, het aftasten van begrenzing en evenwicht. Maar ook de omgang met ruimte en vormen is cruciaal. De beelden spiegelen de ruimte, ze vragen om intimiteit. In hun kleinschaligheid etaleren ze kracht en sterkte zonder te vervallen in het sensationele en het loze gebaar. In deze beelden ontdekken we alle parameters die met beeldhouwen verband houden: tijd, vorm, lijn en een bewustwording van de ruimte.

 

Over Piet Van Loocke

Na zijn studies in de meubelmakerij, volgt hij Plastische Kunsten aan de Academie van Tielt. Kort daarna vertrekt hij naar Italië en volgt hij school aan de ‘Scuola di Marmo’ in Carrara. Hij werkt er in het atelier van Lucio Sarzanini. In Italië komt Van Loocke ook de beeldhouwer Jan Dries tegen. Zijn kennismaking op jonge leeftijd met het werk van Rodin, in Parijs, doet hem besluiten om beeldhouwer te worden.
Naast de werken die hier zijn tentoongesteld, nam Piet Van Loocke deel aan tal van restauratiecampagnes waaronder het Bisschoppelijk Paleis in Luik.